بررسی وضعیت نیترات مصرفی از منابع آب و غذا و اثر آن بر برخی فاکتورهای خونی و تولیدی در بعضی گاوداری های شیری دومنطقه اصفهان و برخور و میمه

این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی در دو ناحیه اصفهان و برخوارو میمه در دو تابستان متوالی در سالهای 81- 79 انجام گرفت . منطقه اصفهان به دو زیر ناحیه نزدیک و دور از زاینده رود تقسیم بندی شده . در هر گاوداری از گاوهایی در چهار مرحله تولیدی ( اوایل ، اواسط و اواخر تولید و گاوهای خشک ) نمونه خون گرفته شد و این نمونه ها برای فاکتورهای متهموگلوبین ، هموگلوبین و هماتوکریت اندازه گیری گردیدند. مشخصات تولیدی و توید مثلی هر گاو شامل تولید شیر روزانه ، تعداد روزهای باز و تعداد تلقیحات به ازای آخرین آبستنی پرسیده شده و در پرسشنامه های مخصوصی ثبت گردیدند. نمونه آب و غذای مصرفی در هر گاوداری گرفته شدند. این نمونه ها از لحاظ مقدار نیترات موجود در آنها اندازه گیری گردیدند. نتایج نشان دهنده این است که مقدار نیترات آب در بعضی از گاوداری ها از حداقل مجاز ‏‎(45ppm)‎‏ بالاتر بوده و مقدار نیترات مصرفی از غذا برای تمام گاورداریها پایین تر از حد مجاز می باشد. تفاوت مقدار نیترات مصرفی از آب و غذا در هر سه منطقه آزمایش بین دو مرحله نمونه برداری معنی دار بوده است. متوسط سطوح فاکتورهای خونی برای گاوهایی که نمونه خون از آنها اخذ شده بود در دامنه استاندارد قرار داشت.برای متهموگاوبین تعداد اندکی از نمونه ها مقدار بالایی داشته اند. در این آزمایش بیشترین مقدار هموگلوبین و کمترین مقدار هماتوکریت مربوط به گاوهای در سن 70 تا 80 ماه می باشد. روابط همبستگی نشان دهنده رابطه ای مثبت و معنی دار بین متهموگلوبین و هموگلوبین خون گاوها می باشد. که در مرحله اول آزمایش در مناطق اصفهان و برخوار و میمه مشاهده شد. در این آزمایش روابط رگرسیونی بین صفات تولیدی و تولید مثلی و خونی در مقابل نیترات آب یا غذا ضریب تبیین پایینی داشته اند.